“Jeśli kochasz mnie dzisiaj bardziej, niż kochałeś mnie wczoraj, to już nie mogę się doczekać jutra”
Tate, początkująca pielęgniarka, wprowadza się tymczasowo do apartamentu swojego brata pilota. Pod jego nieobecność przyjeżdża do mieszkania, gdzie pod drzwiami zastaje śpiącego – jak się później okazuje – przyjaciela ów brata. Tajemniczy kolega jest mocno wstawiony i Tate musi przesunąć jego bezwładne ciało, żeby dostać się do środka. Wtedy Miles łapie ją za łydkę, na co dziewczyna wyrywa się, i z impetem wpada do mieszkania, zostawiając torebkę na korytarzu. Spanikowana dzwoni do Corbina, informuje go o zajściu i słyszy od brata, że ma wpuścić jego przyjaciela do domu.
I tak zaczyna się historia Tate i przystojnego pilota Miles’a, który zmaga się od sześciu lat z demonami przeszłości i ustala jedną zasadę ich związku: nie pytaj o przeszłość i nie oczekuj przyszłości.
Tate, główna bohaterka powieści jest delikatna niczym kwiat. Zakochuje się w pilocie, nie mając pojęcia o tym, jaka tragedia dotknęła jego duszy i że to ona stoi za drugą, zimną, osobowością Miles'a.
Miles jest przekonany, że po tym, co przytrafiło mu się w przeszłości, nie zasługuje na szczęście i miłość, a wręcz uważa, że nie jest w stanie już pokochać żadnej kobiety. Bez wątpienia główna bohaterka wzbudza w nim uczucia dawno zapomniane, ale on usilnie się ich broni, zadając jej potworny ból.
Tate, główna bohaterka powieści jest delikatna niczym kwiat. Zakochuje się w pilocie, nie mając pojęcia o tym, jaka tragedia dotknęła jego duszy i że to ona stoi za drugą, zimną, osobowością Miles'a.
Miles jest przekonany, że po tym, co przytrafiło mu się w przeszłości, nie zasługuje na szczęście i miłość, a wręcz uważa, że nie jest w stanie już pokochać żadnej kobiety. Bez wątpienia główna bohaterka wzbudza w nim uczucia dawno zapomniane, ale on usilnie się ich broni, zadając jej potworny ból.
Czy Miles będzie potrafił pogodzić się z przeszłością i pozwoli sobie na miłość do kobiety, które może go uratować? Żeby się tego dowiedzieć, musicie sięgnąć po lekturę.
Człowiek nie jest w stanie przekonać się, jak potrafi silnie kochać drugą osobę, dopóki jej nie straci. Historia Miles'a uświadamia, z jaką siłą może kochać ludzkie serce i że nie łatwo jest je wyleczyć, pomimo iż mówi się, że miłość leczy rany.
Za każdym razem, kiedy czytam kolejną książkę Collen Hoover, mam wrażenie, że jest ona lepsza od tych, które już przeczytałam. Tak właśnie było z “Ugly Love”.
Powieść poruszyła każdą strunę w moim sercu, wycisnęła łzy i nie pozwoliła spokojnie spać w nocy. Kiedy odkryłam, co wydarzyło się w przyszłości Miles'a i wstałam rano następnego dnia, nie mogłam myśleć o niczym innym. Końcowe rozdziały rozrywały mnie na drobne kawałeczki, a po skończeniu książki, miałam problem, by je pozbierać.
Collen głównie skupiła się na opisaniu uczuć i emocji, które – jako autor – uważam, że grają najistotniejszą rolę w opowieściach o miłości lub tam, gdzie występuje miłość. Serwuje czytelnikowi dużą ich dawkę – za co między innymi, lubię sięgać po pozycje spod jej pióra. Jednak brakuje mi tutaj opisów, które zobrazowały by mi bardziej to, gdzie znajdowali się bohaterowie i jak wyglądali, bo kompletnie nie umiałam sobie ich wyobrazić. Imponuje pomysłowością, której może pozazdrościć jej niejeden pisarz. Wspina się na wyżyny i z pozycji na pozycję, możemy być świadkami tego, jak Collen Hoover niedługo sięgnie gwiazd.
Oczywiście polecam “Ugly Love” i uważam, że jest to obowiązkowa pozycja dla czytelniczek lubujących się w gatunkach romansu i literatury obyczajowej.
Moja ocena: 9/10 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
Tytuł: Ugly Love
Autor: Collen Hoover
Gatunek: romans/literatura obyczajowa
Wydawnictwo: Otwarte
Data premiery: 9 listopada 2016
Numer ISBN: 9788375154207
Tytuł: Ugly Love
Autor: Collen Hoover
Gatunek: romans/literatura obyczajowa
Wydawnictwo: Otwarte
Data premiery: 9 listopada 2016
Numer ISBN: 9788375154207
Ilość stron: 344
Samanta Louis
12 Komentarze
Cudna recenzja, wciąga od pierwszego zdania. Książka musi być mega ciekawa!
OdpowiedzUsuńDziękuję! Najabardziej ciekawi odkrycie tajemnicy Miles'a, a to dopiero następuje pod koniec.
UsuńKsiążka zapowiada się bardzo ciekawie, na pewno kiedyś po nią sięgnę :)
OdpowiedzUsuńPolecam ;)
UsuńNie rozumiem tego epizodu złapania za nogę. ;P
OdpowiedzUsuńHm... Może faktycznie nie do końca jasno to napisałam. Poprawię ;)
UsuńBARDZO CIEKAWA RECENZJA, GRATULUJĘ POLUOTU PIÓRA:)
OdpowiedzUsuńDziękuję bardzo! Aż serce mi rośnie na te słowa!
UsuńGratuluję recenzji
OdpowiedzUsuńDziękuję!
UsuńRobisz naprawdę świetne zdjęcia.
OdpowiedzUsuńOooo! Ogromnie mi miło i bardzo się z tego cieszę!
UsuńZ całego serducha dziękuję za odwiedziny i zachęcam do wyrażenia swojej opinii ;)