PRZEDPREMIEROWA RECENZJA. Immortaliści, Chloe Benjamin. Wróżka, która powie Ci, kiedy umrzesz. Jesteś na to gotowy?

Immortaliści, Chloe Benjamin – recenzja.

"Życie to więcej niż przeciwstawianie się śmierci." 

Upalne lato 1969 roku, Nowy Jork. Czwórka rodzeństwa wybiera się do wieszczki, która przepowiada im, kiedy każdy z nich umrze. Dwoje z rodzeństwa bierze głęboko do siebie jej przepowiednie, pozostała dwójka nie chce w to wierzyć, do czasu, aż wypełniania się pierwsza wróżba. 

Immortaliści to zaskakująca powieść, wciągająca na swoje karty bezbronnego czytelnika. Z początku odnosi się wrażenie, że słowa wieszczki były prawdziwie, ale im dalej brniemy przez historię każdego z rodzeństwa, zaczynamy zadawać sobie pytanie, co by było gdyby? Czy to de facto wróżba wypełnia swoje przeznaczenie, czy decyzje i postępowanie bohaterów ciągnie ich na ścieżkę śmierci? I czy faktycznie istnieje, jakieś przyciąganie? 

Chloe Benjamin napisała powieść o czwórce bohaterów. Każda z czterech części opowiada o losach, któregoś z rodzeństwa. Pierwsze dwie części mówiące o najmłodszym bracie Simone i starszej Klarze, najbardziej mnie zaciekawiły. Autorka poruszyła temat AIDS, który w tamtych latach nie był znaną chorobą, nie posiadała ta choroba nawet nazewnictwa, nie było na nią leku. Rozprzestrzeniała się w szybkim tempie, uświadamiając gejom, że seks z byle kim, niekoniecznie musi być bezpieczny.

Natomiast pasja Klary przenosi nas w inny wymiar. Iluzja jest dla bohaterki czymś więcej i zbiegiem czasu zaczyna ona wierzyć, że magiczne sztuczki, jakie wykonuje, to nie tylko iluzja, bujda i triki. Ponadto po śmierci ojca i brata doświadcza czegoś, co utwierdza ją w przekonaniu, że jej pasja zamienia się w magię i oczywiście wierzy, że wróżka mówiła prawdę i stara się żyć pełną piersią, chcąc zaistnieć na szerszą publiczną skalę, ale poznaje pewnego mężczyznę, który zamiast pomóc jej rozwinąć skrzydła, przytłacza i powoli zabiera jej szczęście, jakie czerpała ze swojej pasji.

 Daniel to brat, który pamiętnego dnia w 1969 roku zaprowadził rodzeństwo do wróżki. Od tamtej pory ma wyrzuty sumienia, że to zrobił, bo Simone i Klara wzięli sobie głęboko do serca przepowiednie kobiety, spakowali walizki i opuścili rodzinne miasto, w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi.

Natomiast najstarsza siostra Varya, która miała szczęśliwie dożyć starości, odcięła się od rodziny i poświęciła pracy nad badaniami długowieczności. Simone, gdy opuścił matkę i wyjechał z Klarą do San Francisco miał zaledwie 16 lat. Stało przed nim wiele możliwości, ale posłuchał on siostry i uciekł. Jak zakończyła się dla niego tak nagła zmiana w życiu, czy zdołał uciec przed śmiercią? Czy wybory i decyzje bohaterów były w pełni świadome, czy może jednak nie? No i czy wieszczka naprawdę miała dar i przewidziała datę śmierci każdego bohatera?

Profile bohaterów zostały w pełni przedstawione. Poznajemy nie tylko ich myśli i uczucia związane z tajemniczą kobietą, która miała wpływ na ich dalsze życie, ale także tajemnice i lęki. Czerpiemy z kart powieści emocje i dowiadujemy się wielu ciekawostek, cofając wstecz. Autorka daje nam duże pole do interpretacji przewodniej myśli powieści. I przede wszystkim pośród historii rodzeństwa odnajdziemy odpowiedź na pytanie: jak przeżyłbyś swoje życie, gdybyś wiedział kiedy umrzesz? 

Powieść zawiera również dużo historii, co przekłada się na realizm książki i oddanie autorki. Immortaliści, to podróż przez ciekawe osobowości, rejony i tajemnice. Elektryzująca, ciekawa i zmuszająca do przemyślenia pewnych spraw. Bardzo polecam, gdyż nie sądziłam, że ta książka tak mocno mnie pochłonie. 

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Czarna Owca. 

Samanta Louis